هورمون ها نقش بسزایی در تنظیم متابولیسم و اشتها دارند. برخی از هورمون هایی که می توانند بر وزن تأثیر بگذارند عبارتند از:
لپتین - این هورمون «سیری» است که توسط سلول‌های چربی تولید می‌شود و زمانی که سیر می‌شویم به مغز سیگنال می‌دهد. سطوح بالاتر لپتین با کاهش شاخص توده بدنی (BMI)، کاهش اشتها و احساس سیری بیشتر مرتبط است. با این حال، برخی از مطالعات نشان می دهد که مقاومت به لپتین ممکن است بیشتر از آنچه قبلا تصور می شد رایج باشد و منجر به افزایش اشتها و مشکل در کاهش وزن شود.
گرلین - مخالف لپتین، گرلین هورمون "گرسنگی" است که از معده ترشح می شود و اشتها را تحریک می کند. مطالعات نشان می دهد که سطوح بالاتر گرلین با چاقی و افزایش مصرف غذا مرتبط است. جالب توجه است که افزایش سطح گرلین باعث افزایش مصرف انرژی و کاهش وزن در جوندگان می شود.
انسولین - در حالی که انسولین اغلب با دیابت نوع 2 مرتبط است، نقش مهمی در متابولیسم و اشتها نیز دارد. تولید بیش از حد انسولین به دلیل رژیم غذایی نامناسب یا ورزش بیش از حد می تواند منجر به افزایش ذخیره کربوهیدرات ها به عنوان چربی شود. برعکس، سطوح پایین انسولین با کاهش اشتها و بهبود سلامت متابولیک مرتبط است.
هورمون های تیروئید - عدم تعادل در هورمون های تیروئید بسته به شدت بیماری می تواند منجر به افزایش یا کاهش وزن شود. به عنوان مثال، کم کاری تیروئید باعث افزایش وزن و خستگی می شود در حالی که پرکاری تیروئید منجر به کاهش وزن سریع و عصبی شدن می شود.
استروژن و تستوسترون - این هورمون های جنسی نقش مهمی در بسیاری از فرآیندهای بدن از جمله متابولیسم و اشتها دارند. زنان تمایل دارند چربی بیشتری در اطراف باسن و ران‌های خود ذخیره کنند، که تحت تأثیر نوسانات استرادیول و پروژسترون است. مردان معمولا سطوح بالاتری از تستوسترون دارند که به عضله سازی کمک می کند اما می تواند به افزایش چربی شکم نیز کمک کند.
به طور خلاصه، هورمون های مختلف با هم کار می کنند تا هموستاز (تعادل) را در بدن حفظ کنند. اختلال در این تعادل می تواند منجر به تغییر در اشتها، متابولیسم و در نهایت وزن شود.
چندین هورمون دیگر مانند کورتیزول، آدیپونکتین و رزیستین می توانند بر مدیریت وزن تأثیر بگذارند. کورتیزول به عنوان هورمون استرس شناخته می شود و می تواند قند خون را بالا ببرد و عملکرد سیستم ایمنی را سرکوب کند و به طور بالقوه در افزایش وزن نقش داشته باشد. از طرف دیگر، آدیپونکتین به عنوان یک "هورمون چربی سوز" در نظر گرفته می شود زیرا به تنظیم متابولیسم گلوکز و چربی کمک می کند. در همین حال، به نظر می رسد که رزیستین در التهاب و حساسیت به انسولین نقش دارد، که هر دو در چاقی و دیابت نوع 2 نقش دارند.
منبع مطلب مجله پزشکی سلامتی زندگی سبز می باشد.
نظرات شما عزیزان: